නබිත්වයට පත්වීම

නබි මුහම්මද් නබි තුමාට වයස හතලිහ (40) ලගාවන අවධියේ මක්කාවට සමීපයෙන් පිහිටා ඇති හිරා නම්වූ කදු ගුහාවේ තනියමින් හා අසමානයෙන් සිටීමටද එහි රෑ හා දහවල් කාලය ගතකිරීමටද විය. එතුමා හතලිස්වන වියට පත්වූ සමයේ රමලාන් මාසයේ විසි එක්වන (21) දින රාත්‍රී  කාලයේ හිරා ගුහාවේ එතුමා සිටී අවස්ථාවේ  දේවදූත ජිබ්රීල් තුමා පැමිණ “පාරායනා කරන්නයනුවෙන් පැවැසීය. එතුමා “මා පාරායනා කිරීමට නොදනිමි” යනුවෙන් කීය. මෙසේ ජිබ්රීල් තුමා දෙවැනි හා තෙවැනි වතාවන්ද පාරායනා කරන මෙන් පැවැසීය. තෙවැනි වතාවේදී එතුමා නබි තුමාට…

            (سورة العلق)

اقرَأ بِاسمِ رَبِّكَ الَّذى خَلَقَ ﴿١﴾

 خَلَقَ الإِنسٰنَ مِن عَلَقٍ ﴿٢﴾

 اقرَأ وَرَبُّكَ الأَكرَمُ ﴿٣﴾

 الَّذى عَلَّمَ بِالقَلَمِ ﴿٤﴾

 عَلَّمَ الإِنسٰنَ ما لَم يَعلَم ﴿٥﴾

“සියලු දේ මැවූ ඔබ දෙවියාගේ නාමයෙන් පාරායනා කරනු, ඔහු අලක් යන ස්ථාවරයේ සිට මිනිසා මැව්වේය. පාරායනා කරනු, ඔබගේ දෙවියා මහත් ධානවන්තයෙකි. ඔහු පෑනය මගින් මිනිසාට නොදන්නා සැමදේ ඉගෙන්නුවෙzය.” (96:1-5) යනුවෙන් (පාරායනා කරන මෙන්) පැවැසීය. පසු එතුමා එතැන් සිට ආපසු පිටත්ව ගියේය. මුහම්මද් (සල්) තුමාට එහි රැදී සිටීමට නොහැකිවිය. එනිසා වැවුලන සිතින් තම නිවෙසට හැරී කදීජා වෙතට පැමිණ “මාව පොරවන්න, මාව පොරවන්න” යනුවෙන් පැවසීය. බිය යන තෙක් එත`මාව පොරවා තැබුවෙzය. එතුමා තමාට සිදුවූ දේ ගැන කදීජාට පැහැදිළිකර, තමා තම ජීවිතය ගැනද බියවන බව පැවසීය. එවිට කදීජා “එසේ නොව, අල්ලාහ් මත දිවුරා කියමි, අල්ලාහ් ඔබතුමාට කිසි දිනක නින්දා නොකරන්නේය. නියත වශයෙන්ම ඔබතුමා ඥාතීන් සමග එක්ව සිටින්නේය අසීරුතාවයන් ඉවසන්නේය. නැති බැරි අයට උපයා දෙන්නේය. අමුත්තන් සළකන්නේය. යථාර්තයෙන් දුෂ් කරතාවයට ලක්වූවන්ට උපකාර කරන්නේය”.

දින කීපයකින් පසු එතුමා ඇදහීම අඛණ්ඩව කරගෙන යාම සදහා හා රමලාන් මාසයේ ඉතිරි දිනයන් සම්පූර්ණ කිරීම සදහා හිරා ගුහාව කරා නැවත ගියේය. එම මාසය අවසන්වූ විට මක්කාව යාම සදහා හිරාවේ සිට බැසීය. “බතනුල් වාදී” නමැති ස්ථානය ලගාවූ විට දේවදුත ජිබ්රීල් තුමා අහසය හා පොළොව අතර සිංහාසනයක මත අසුන් ගනිමින් නබිතුමා වෙත පැමිණීය. පසු පහත සදහන් අල්ලාහ්ගේ වැකිය පහළ වීය.

﴾يٰأَيُّهَا المُدَّثِّرُ ﴿١﴾ قُم فَأَنذِر ﴿٢﴾ وَرَبَّكَ فَكَبِّر ﴿٣﴾ وَثِيابَكَ فَطَهِّر ﴿٤﴾ وَالرُّجزَ فَاهجُر ﴿1-5:سورة المدّثر

(පොරෝනයකින්) පොරවමින් සිටින්නානෙණී, ඔබ නැගිට මිනිසුන්ට අවවාද කරනු. තවද ඔබ දෙවියාව ආඩම්බර කරනු. තවද ඔබ ඇදුම් පැළදුම් පවිත්‍රව තබා ගනු. තවද අපවිත්‍රකම පිළිකුල් කරනු. (74:1-5) පසුව අඛණ්ඩව අල්ලාහ්ගේ වහී (පණිවුඩය) පහළවීය.

 මුහම්මද් නබි තුමා, තම කැදවීම ආරම්භ කළ විගස එම විශ්වාසනීය කැදවීම එතුමාගේ  ශ්‍රෂ්ඨවූ බිරිද පිළිගත් අතර, ඇය අල්ලාහ් තආලාගේ ඒකත්වය හා තම ගෞරවණීය සැමියාගේ නබිත්වය සදහා සාක්ෂි දැරීය. ඇය ප්‍රථමයෙන් ඉස්ලාමය වැළදගත් තැනැත්තිය වූවාය. තම මව හා සීයාගෙන් පසු තමාට රැකවරණය දී තමාව ඇතිකළ ලොකු තාත්තා අබූ තාලිබ්ට ප්‍රති උපකාරයක් කිරීම සදහා නබිතුමා ඔහුගේ පුත්‍ර යෙක්වූ අලී තමා වෙත රදවා ගෙන තම රැකවරණයේ ඇතිකිරී මටත්, ඔහු වෙනුවෙන් වියදම් කරන්නටත් විය. මෙම සමයේ අලීද සිත් පැහැදිළිවී විශ්වාස කළේය. පසු කදීජාගේ වහළෙක් වූ සෙයිද් බින් හාරිදාද ඔවුන් සේ විශ්වාස කළේය. නබි (සල්) තුමා තම හිත මිත්‍රයාවූ අබූබක්ර් (රලි) තුමාට මේගැන දැන් විය. ඔහු කිසිදු  කලබලයෙකින් තොරව විශ්වාස කර සත්‍ය කළේය.

කැදවීමේ කාර්යය රහසිගතව පැවැතීය. රහසිගතව යනු වෙන් හැදින්වන්නේ නබිතුමාගේ මිත්‍රයන්, එතුමා පිළිපදින්නන් හා එතුමගේ කැදවීමෙන් ඉස්ලාමය වැළදගන්නන් රහසිගතව රැස්වන ස්ථානයේ කැදවීමකි. නියත වශයෙන්ම අධික පිරිස් එතුමාව විශ්වාස කළහ. නමුත්, ඔවුහූ තම ඉස්ලාමය ගැන බිය වන්නට වූහ. මක්නිසාදයත්, ඔවුන්ගෙන් කෙනෙකුගේ කාර්ය  ප්‍රසිද්ධ වෙන්නේද ඔහු ඉස්ලාමයෙන් පිටමන් කිරීම සදහා කුරේෂ්   කාෆීර්වරුන්ගේ විවිධාකාර වෙදනාවන්ට මූහුණ දීමට සිදුවිය හැකි නිසාය.

තායිෆ් ගමන

මුස්ලිම්වරුන්ට කුරෛෂ්වරුන්ගේ හිරිහැරයන්, අක්‍රමිකතා වන්, අපරාධයන්, හා නින්දාවන් නොකඩවා සිදුවින. කුරෛෂ් වරුන් යහමගට යොමු කිරීම පිළිබදව නබිතුමා වෙහෙසට පත්ව සිටියේය. තායිෆ් වැසියන්ට අල්ලාහ් යහමග පෙන්විය හැක යන අදහසින් තායිෆ් ගැන නබිතුමා සිතන්නට විය. තායිෆ් කරා ගමන් කිරීම අපහසු කරුණෙකි. මක්නිසාදයත්, තායිෆ් නගරයට යන මග වටා විශාල කදු තිබීම නිසා එම මගෙහි ගමන් කිරීම දුෂ්කර කාර්‍යයෙකි. නමුත් අල්ලාහ්ගේ මාර්ගයෙහි සෑම පහසුවිය හැක. එනමුත් තායිෆ් වැසියන් එතුමා පහත් අන්දමින් නින්දාකර පලා එවූහ. ඔවුන් කුඩා ළමයින් උසිගැන්වූහ. ඔවුන් නබිතුමාගේ විලුඹ දෙකෙහිම රුධිරය එන තෙක් ගල් ගැසූහ.

එනිසා නබිතුමා මේ සියල්ල ඉවසාගෙන අධික ශෝකයට පත්වී මක්කාව කරා ආපසු පැමිණෙන්නට විය. මෙම අවස්ථාවේ දේවදූත ජිබ්රීල් (අලෛ) තුමා කදු සදහා නියමවූ මලක් (දේව දූත )වරයා සමග පැමිණ නබිතුමාව කැදවා ‘ඔබ කැමැති දේ අණ කිරීම සදහා අල්ලාහ් තආලා ඔබ වෙත කදු සදහා නියමවූ මලක්වරයා එවා ඇත’ යනුවෙන් පැවැසීය. එවිට කදු සදහා නියමවූ මලක්වරයා ‘මුහම්මද් තුමණී, ඔබ කැමැති වන්නේනම්, මක්කාව වටකර ඇති මෙම (මක්කාව පිරිවරා ඇති) කදු දෙක මගින් මා ඔවුන් විනාශ කරන්නමි’. යනුවෙන් නබිතුමාගෙන් ඇසීය. එවිට නබිතුමා ‘නමුත්, අල්ලාහ් තආලා ඔවුන් මගින් ෂිර්ක් (හවුල්) නොකර, එකම අල්ලාහ්ට වැදුම් පිදුම් කරන පරම්පරාවක් බිහි කිරීම මා අපේක්ෂා කරමි’ යනු වෙන් පැවැසීය.

මුෂ්රික්වරුන් නබිතුමාගෙන් ආශ්වර්‍යය ක්‍රියාවන් පෙන්වන මෙන් තර්ක කරමින් සිටියා පමණක් නොව, එය වරින්වරද අසන්නට වූහ. වරක් ඔවුන් චන්ද්‍රයාව දෙකට පළා පෙන්වන මෙන් ඉල්ලා සිටීහ. නබිතුමා මේ ගැන අල්ලාහ්ගෙන් ඇසීය. එවිට ඔවුන් චන්ද්‍රයා දෙකට පැළී තිබීම දිටීහ. කුරෛෂිවරුන් මෙම ආශ්වර්‍යය සිද්ධිය දීර්ඝ වේලාවන් දුටුවමින් සිටී නමුත් ඔවුන් විශ්වාස නොකළහ. එනමුත් ඔවුන් ‘මුහම්මද් අපට හූණියම් කළේය’. යනුවෙන් කීහ. එවිට පුද්ගලයෙක් ‘ඔහු ඔබලාට හූණියම් කළාට මිනිසුන් සැම දෙනාට හූණියම් කිරීමට ඔහුට ශක්තියක් නොමැත. එනිසා (වෙළද කටයුතුවෙහි පැමි ණෙන) මගීන්ගෙන් විමසා බලන්න. යනුවෙන් කීවේය. එවිට මගීන් පැමිණියහ. ඔවුන්ගෙන් මේ ගැන විමසූහ. ඔවුහූ ‘එසේ මයි. නියතවශයෙන්ම අපිද එය දුටුවෙමු’. යනුවෙන් පැවැසූහ. නමුත් කුරෛෂ්වරුන් (මෙය දැන සිටී අතර,) ඔවුන්ගේ කුෆ්ර් (ප්‍රතීක්ෂේප කිරීම) හි හිතුවත්කාරකමින් නිරතව සිටීහ. මෙම හද පැළීමේ සිද්ධිය මීට වඩා ඉමහත් ආශ්වර්‍‍යය සිද්ධියක් සදහා පසුබිමක්විය. එය අල් ඉස්රා හා අල් මි:රාජ් යන්නේය.